|
Jeśli chcesz się czegoś dowiedzieć o człowieku, zdobądź jego odręczną notatkę.
Z tym przewodnikiem po piśmie, dowiesz się o jego charakterze więcej niż się spodziewasz! A
czy wierzyć w to czy też nie to już inna historia.
Psychografolog rozszyfrowuje i ujawnia to, co w człowieku nietypowe i charakterystyczne. Pracuje z mikroskopem, lupą, linijką i kątomierzem. Uczy się tej sztuki latami. Ale ty możesz zabawić się w czytanie z pisma!
Analizę charakteru rozpocznij od przyjrzenia się zapisanej kartce. Sposób, w jaki ją zapełniamy, świadczy o tym, jak kształtujemy swoje życie. Najlepiej oceniać tekst pisany na gładkim papierze, bez kratek i linii, by ujawnił się naturalny układ liter i wierszy.
Marginesy
Lewy pozwala ocenić nasze kontakty z innymi ludźmi i zaangażowanie w pracy. Równy zachowują osoby zdyscyplinowane, opanowane i pewne siebie. Zawsze chcą być tak postrzegane przez innych.
Wąski lewy margines oznacza niepewność, obawę. Może też świadczyć o nie najlepszej kondycji psychicznej piszącego lub tarapatach finansowych.
Zostawianie dużego odstępu z lewej strony to symboliczne oddanie pola do popisu innym.
Nieregularny, falujący lewy margines jest charakterystyczny dla tych, którzy poświęcają się dla bliźnich i są często nadmiernie przez nich wykorzystywani.
Rozszerzający się ku dołowi wskazuje na rozrzutność piszącego. Autor podobnie jak marnuje przestrzeń do zapisania, tak trwoni pieniądze.
Dużo miejsca z prawej strony zostawiają osoby, którym brak wiary we własne możliwości.
Własną wartość podkreślają osoby, które nie zostawiają pustego miejsca u góry kartki lub ten margines jest niewielki. Najodpowiedniejszy byłby dla nich wolny zawód.
Ich odwrotnością są ci, którzy robią bardzo duży margines górny. Tacy rzadko wyrażają własne zdanie i bezkrytycznie przytakują wszystkim wokół.
Linijka
Niektórzy psychografolodzy porównują kształt linii wierszy z kształtem linii ust, które oddają nasze emocje i nastrój. Opadające kąciki ust oznaczają skłonność do niezadowolenia, uniesione do góry - optymizm, a zaciśnięte - stanowczość. Linie wznoszące się łagodnie ku górze symbolizują uśmiech. Tak piszą ludzie aktywni, z nadzieją patrzący w przyszłość. Równymi, prostymi rządkami liter wypełniają kartkę osoby zrównoważone i pewne siebie. Gdy pismo faluje: unosi się w górę, po czym opada w dół - oznacza to zmienność nastrojów piszącego.
Proste czy pochylone
Analiza kierunku nachylenia wyrazów pozwoli ci odróżnić osobę dynamiczną od flegmatycznej, towarzyską od ponuraka. Generalna zasada: kąt większy niż 90 stopni symbolizuje introwertyków, mniejszy - ekstrawertyków. Ludzie, którzy pochylają litery w lewą stronę, przedkładają rozum nad emocje. Zapatrzeni w swoje wnętrze tracą zainteresowanie otaczającym światem. W prawo pochylają litery entuzjaści, uwielbiający ruch i działanie. Z impetem prą do przodu. Emanują energią i przebojowością. Najtrudniej jest pisać prosto, bez pochylania liter. Jeśli pismo trzyma się linii prostej, mamy do czynienia ze zrównoważonym pragmatykiem.
Ale osobowość!
Łatwiej jest ocenić tych, którzy posługują się tylko jednym rodzajem pisma. Ale są też tacy, u których można dostrzec kilka typów pisma. To osobowości bardziej skomplikowane, o bogatym, barwnym życiu.
Sekrety liter
Psychografolodzy dzielą literę na trzy części: dolną, górną, i środkową. Litery b, t, d, k mają strefę górną, tzw. laseczkę, wystającą poza linijkę, która określa ambicje i pragnienia. Symbolizuje nadświadomość. Laseczki długie i strzeliste oznaczają dużą wyobraźnię lub przesadną ambicję. Zapętlone wskazują na marzyciela, bujającego w obłokach. W literach g, j, p, y - ich rozwinięte elementy dolne to sygnały podświadomości. Dużo mówią o życiu erotycznym autora i jego stosunku do pieniędzy. Im dłuższe, tym większa zmysłowość piszącego. Gdy dolne elementy tych liter są krótkie i proste, znaczy to, że autor hamuje instynkty, przedkłada karierę nad udane życie osobiste. Strefę środkową pisma tworzą litery a, e, s, które określają świadomość. Na ich podstawie ocenia się postępowanie człowieka. Jeśli są one duże, wskazują na człowieka przedsiębiorczego i aktywnego, dla którego ważne jest dobre wynagrodzenie.
Kropka nad i
Ten niewielki znaczek ma spore znaczenie. Choć trudno w to uwierzyć, jest kilkadziesiąt sposobów stawiana kropki nad i. Umiejscowiona blisko trzonka oznacza osobę konkretną, stawiana wysoko w górze - wrażliwą i delikatną. Jeśli kropka przypomina łuk skierowany ku górze, mamy do czynienia z optymistą, ku dołowi - raczej z pesymistą. Kropka nad i w kształcie kółka jest typowa dla ludzi mających trudności z podejmowaniem decyzji, a połączona z następną literą znamionuje człowieka praktycznego. Brak kropki może świadczyć o niedbalstwie.
Podpisz się
Czytelny podpis składa osoba otwarta i komunikatywna. Przesadnie czytelny świadczy o naiwności. Ktoś skryty używa tylko inicjałów. Ten, kto podkreśla swój podpis, zaznacza w ten sposób swoją wartość. Podpis wyraźnie większy od tekstu stosują ludzie, którzy chcą uchodzić za ważniejszych niż są w rzeczywistości. Może się jednak za tym kryć niekompetencja i brak wiedzy autora. Parafkę za małą w stosunku do tekstu składają osoby zbyt ciche i skromne. Jeżeli kobieta podpisuje się tylko nazwiskiem męża, zapominając o swoim imieniu, najprawdopodobniej ma poczucie mniejszej wartości.
Tego jeszcze nie było!
Niektórzy psychografolodzy zajmują się doradztwem przedmałżeńskim. Porównując charakter pisma przyszłych partnerów, przede wszystkim zwraca się uwagę na dolne i górne elementy liter. Dolne akcenty np. p, y, g powinny być podobnej długości, bo oznaczają wtedy podobny temperament obojga. Natomiast górne części liter, np. l, t mogą się nawet zdecydowanie różnić. Ta jedna cecha nie wystarczy do oceny trwałości związku. Lepiej, żeby wielkość pisanych wyrazów była zróżnicowana. Gdy obie strony piszą duże litery, to oznacza, że oboje chcą przewodzić. Ciągła walka o władzę może być nieunikniona. Przewodnika brakuje w związku, gdzie małżonkowie piszą pismem małym. Tu przyczyną konfliktów bywa brak zdecydowania obojga. Kłopoty z porozumiewaniem mogą mieć ci, którzy zgodnie pochylają pismo w lewą stronę. Ich związek może nie okazać się równie harmonijny, bo zawsze jedna ze stron będzie próbowała przejąć kierowniczy ster. Psychografolodzy za najkorzystniejszy uważają układ, gdy jedno z partnerów pisze prostopadle, a drugie pochyla litery w prawo. Będą mogli na sobie polegać, potrafią wzajemnie się uzupełniać.
Zmiana pisma
Czasem, np. pod wpływem doświadczeń czy przeżytych emocji nasz charakter pisma trochę się zmienia. Jak twierdzą psychografolodzy, możliwa jest też sytuacja odwrotna: zmieniając pewne cechy pisma możemy w pewnym stopniu zmienić swoje zachowanie. Oczywiście nagła metamorfoza skąpca w szczodrego nie jest możliwa, ale dzięki niewielkiej modyfikacji liter możemy podobno wyeliminować złe nawyki, zmienić nastawienie do życia.
|
