Dialog małżeński

Dla żonatych (i zamężnych) ze współczuciem,  dla wolnych -ku przestrodze.... ONA: Co tak siedzisz? ON: Jak siedzę? ONA: Taki znudzony. Dawniej się ze mną nie nudziłeś. ON: Nie jestem znudzony. Czytam gazetę. ONA: Dawniej w moim towarzystwie nie czytałeś gazety. ON: Od czasu jak jesteśmy małżeństwem, stale jestem         w twoim towarzystwie, a kiedyś przecież musze           przeczytać gazetę. ONA: Już ci się nie podoba, ze jesteśmy małżeństwem?            Dawniej byłeś szczęśliwy z tego powodu. ON: Zlituj się, wcale nie powiedziałem, ze mi się nie        podoba. ONA: Dawniej nie miałeś zwyczaju zarzucać mi           kłamstwa. ON: Nie zarzucam ci kłamstwa. Czego ty chcesz ode        mnie? ONA: Nic nie chce od ciebie. Chce tylko, żeby mnie          traktował jak dawniej. ON: Dobrze, postaram się. ONA: Dawniej nie musiałeś się starać. ON: Moja droga, daj mi spokój. ONA: Mogę ci dać spokój. Tylko ciekawa jestem, czy          dawniej tez byś się tak do mnie odezwał. ON: milczy. ONA: Już nawet nie raczysz odpowiedzieć. Dawniej          sprawiała Ci przyjemność każda rozmowa ze mną.          Może nie? No, powiedz, nie? ON: Tak. ONA: Ach, wiec przyznajesz się nareszcie! ON: Do czego się przyznaje, na miłość boska? ONA: Do czego? Żeś się zmienił w stosunku do mnie. ON: O czym ty mówisz? ONA: Na szczęście sam się przyznałeś, tylko dlaczego?          Powiedz mi szczerze, dlaczego jesteś inny niż          dawniej ? ON: Przestań się mnie czepiać. Czego ty chcesz ode         mnie? ONA: Tylko tego, żebyś był taki jak dawniej, (chwila           ciszy) Ach, wiec nie możesz już być dla mnie taki           jak dawniej ? Dobrze. Tylko żeby później nie było            na mnie. Ty sam tego chciałeś. ON: Czego chciałem? Co ty wygadujesz? ONA: No sam przed chwila powiedziałeś, ze mnie już nie          kochasz. Bardzo się cieszę, ze sam zacząłeś te          rozmowę. Przy-najmniej będę wiedziała. Już nie          będę się łudzić, ze kiedykolwiek będziesz znów taki          jak dawniej. ON: Słuchaj, gadasz takie głupstwa, ze aż mnie trzęsie.        Przestań bajdurzyć, bo mnie szlag trafi, i daj mi        przeczytać gazetę, do wszystkich diabłów! ONA: A kochasz mnie jeszcze? Tak jak dawniej? I jesteś          dla mnie znów taki jak dawniej? I przepraszasz          mnie za wszystko, cos powiedział bez                   zastanowienia? Biedny! Przykro ci, żeś doprowadził          do tego, żebym pomyślała, ze już nie jesteś taki           jak dawniej... No, to dobrze. Już się nie gniewam.          Co tak siedzisz? ON: Jak siedzę? ONA: Taki znudzony. Dawniej się ze mną nie nudziłeś.